fimmtudagur, febrúar 28, 2008
3 Comments:
ég las samt, og hneykslaðist á íslenskufræðingnum að sleppa kommu á undan ávarpslið
By 
Erla Elíasdóttir, at
28. febrúar 2008 kl. 17:23
eða á eftir ávarpslið...
By Erla Elíasdóttir, at
28. febrúar 2008 kl. 18:16
akkúrat. ég ætlaði að leiðrétta þig en lét mér svo nægja að hrista hausinn yfir smámunaseminni í sjálfum mér.
en gott þú last.
By gulli, at
28. febrúar 2008 kl. 18:38
en ég er kannski að ýkja þegar ég nota orð eins og opinber vettvangur, vinir og aðdáendur. hingað kemur nefnilega enginn. teljarinn er til vitnis um það. teljarinn og núllið undir færslunum. hér er enda ekkert að finna nema óm af gömlu tuði sem aldrei hreyfði við nokkrum manni, og ég ef auk þess enga færslu skrifað í rúman mánuð.
en nú held ég áfram að tuða. tuða fyrir daufum eyrum um tuðið í mér sjálfum sem enginn sála meðtók. hvað get ég meira?
..vindinum eigna ég söng minn, sem engir heyra
-- Skreif Gulli kl.12:20 -- 3 Komment
