nei nei nei! hvað var ég að hugsa eiginlega. hann er líklega ekki til í þessum heimi, sá maður sem fær ráðið getraunina hér að neðan. þessa í síðustu færslu. a.m.k. ekki alla þrjá liði hennar. nema kannski ef mamma og pabbi sameinuðust í eina vitund. einn gaur. móðir mín þekkir nefnilega hafsjó af kvæðum og pabbi hefur staðgóða þekkingu á vísindasögunni. saman gætu þau sigrað heiminn!
hvað er ég að segja.
þau sigra heimin á hverjum degi, þau gömlu, með óendanlegri þekkingu sinni og hyggjuviti.
og hér sit ég; skilgetið afkvæmi þessara ofurmenna og get ekki kúkað út úr mér einni ómerkilegri ritgerð.

Jimmy Page var það og vegna skjótra viðbragða hins ókunna en stórhuga Jóhannesar fáið þið hér annað andlit að rýna í í glænýrri getraun, númer tvö í dag. ég held að enginn muni ráða hana þessa.
ég get því stundað mín ritgerðarskrif í rólegheitum meðan þið klórið ykkar klóka haus, kímið og mælið ráðalaus: hver mun þessi maður? og kannist ekki við neitt.
(í færslunni eru líka vísanir í tvær vísur. eftir hverja eru þessar vísur, hvað heita þær og hverjir þýða?)

jæja. áfram með þessa helvítis getraun. það var snillingurinn hann Einar Björn sem réði hana síðast. ótrúlegur alveg, hann Einar.

veit einhver hver þetta er?

já. þeir koma og fara í sífellu, þessir kátu dagar, og ég veit ekki hvað það er að lifa sparsamlega; vaki um nætur og sef fram eftir degi. afmælisdagurinn var fljótur að sökkva í kviksyndi þess liðna, jafnvel afmæli Tótu frænku er horfið í þetta sama dý. það var í gær. og nú er ég kominn með þetta helvítis lag á heilann -það sem ég vísaði í hér í byrjun. hei, hvernig var annars fiskisúpan? fóruði á fyllerí? mér tókst að týna símanum mínum í Gróttu og gat ekki haft samband við neinn. þurfti meira að segja að fletta upp númerinu hjá kærustunni því maður man þessar tölur ekki stundinni lengur.
svoneretta.

svo rann hann skyndilega upp, afmælisdagurinn, án þess að gera boð á undan sér. hann er í dag. ég vissi sosum alltaf að þetta færi að skella á, en gerði einhvernveginn ekki ráð fyrir honum svona fljótt. vaknaði bara í morgun með símann fullan af hamingjuóskum og enn eitt árið á herðunum. þetta tuttugastaogsjöunda tekur aðeins í hnén. maður er ekkert unglamb lengur.
kveðjurnar frá ykkur hafa þó létt mér burðinn í dag.
hvað ætliði svo að gera fyrir mig á morgun?